Истражувањето беше извршено во периодот од 2008 до 2010 година на опитното поле од Институтот за тутун и тутунски призводи –Марково. Во опитот беа вклучени осум перспективни линии тутун од типот берлеј(1354, 1478, 3199, 2131, 1435, 3149, 1409, 1421), со различен степен на отпорност кон вирусни заболувања. Сортата 1354 беше користена како контролен генотип. Сите примероци беа тестирани на природна и на вештачки заразена површина. Процентот на инфекција од вирусот на бронзена некроза на тутунот (TSWV), цртичеста некроза на тутунот или т.н. компиров Y вирус (PVY) и мозаикот на тутунот (TMV) се пресметани врз основа на набљудуваните симптоми. Од добиените резултати на истражувањето се констатира дека ниту една од истражуваните линии не е отпорна на TMV, PVY и TSWV, а сите линии на тутун беа нападнати од вируси до одреден степен.